بدون هیچ اغراقی کفش مهمترین وسیله کوهنوردی می باشد و در تمام طول برنامه همراه کوهنوردی می باشد.
امروزه کمپانی های بزرگ تولید کفش کوهنوردی در رده های مختلفی کفش های خود را تولید و عرضه می کنند که هر کوهنورد بسته به نوع برنامه هایی که در نظر دارد کفش خود را انتخاب و خریداری می کند.
HIKKING یا گلگشت: این دسته کفشها برای کوهپیمایی در دامنه کوه و جنگل نوردی و ... می باشد
TRAKKING یا کوهپیمایی: این دسته کفشها برای کوهپیمایی سبک در مسیرهای استاندارد و بدون شن اسکی استفاده می شود
BACKPACKING یا کوهپیمایی با کوله پشتی: این دسته کفشها برای پاکوب ها و مسیرهای دشوار با کوله پشتی و شن اسکی می باشد.
TECHNICAL MOUNTAIN یا کوهنوردی فنی: این دسته کفشها برای برنامه های فنی و یا قله نوردی هایی که ارتفاع خیلی بالایی ندارد استفاده می شود.
HIGH ALTITUD یا قله نوردی: این دسته از کفشها به صورت دو پوش و یا سه پوش عرضه می شوند که برای کوهنوردی ها در ارتفاعات خیلی بالا و سرد و یا قطب استفاده می شود.
مشخصه های کفش کوهنوردی: یکی از مهمترین مشخصه کفشهای کوهنوردی ساق دار بودن آنها می باشد این به این معنی می باشد که کفش توانایی کنترل مچ پتی شما را داشته باشد در صورتی که کفشهای شهری ساق دار توانایی نگه داشتن مچ پای شما را ندارد و یا در کفشهای نظامی و یا شکار این قابلیت را ندارند و یا در کفشهای پاراگلایدر به دلیل خشک بودن بسیار زیاد ساق کفش از حرکت راحت در کوهنوردی جلوگیری می کند.
یکی دیگر از مشخصه های کفش کوهنوردی خشک بودن کفه کفش می باشد این حالت بسته به رده کفش کم و زیاد می گردد که در کفشهای گلگشت این قابلیت در حداقل مقدار خود می باشد که انعطاف دارد ولی هر چه رده کفش کوهنوردی جدی تر می گردد این انعطاف کم تر می شود لازم به ذکر است در رده کوهنوردی فنی دیگر کفه کفش هیچ انعطافی ندارد.
